Hańba, Pod lodem – recenzja

Wszyscy jesteśmy sądem, czyli o kamienowaniu, które wygrywa z Kazaniem na Górze

Autor: Paweł Krysiak, „Wyborcza.pl”.

Bóg miłosierdzia umarł, został tylko ten drugi. W zasadzie pierwszy. Ten od kamienowania – mówi sędzia Wieczorek, jeden z bohaterów spektaklu „Hańba”, który powstał w lubelskim teatrze Scena InVitro.

W piwnicach Centrum Kultury możemy oglądać pierwsze odsłony projektu Sceny InVitro „Dekalog teatralny”. To cykl dziesięciu spektakli inspirowanych biblijnymi przykazaniami oraz filmami Krzysztofa Kieślowskiego i Krzysztofa Piesiewicza. W grudniu zobaczyliśmy pierwsze przedstawienia – „Hańbę” i „Pod lodem” – nawiązujące do ósmego i pierwszego przykazania. Autorem tekstów jest Artur Pałyga, a reżyserem Łukasz Witt-Michałowski.

Wielkie pytania Kieślowskiego

Twórcy lubelskiego projektu teatralnego spojrzeli na wielkie pytania Kieślowskiego z dzisiejszej perspektywy, kiedy naprawdę nie wiemy, co zrobią z nami „globalne osiągnięcia ludzkości” w postaci sztucznej inteligencji i mediów społecznościowych. A właściwie nie tyle nie wiemy, co z nami zrobią, ile jesteśmy przerażeni ich mocą. Zastygliśmy w stuporze, aż boimy się zapytać co dalej.

Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu – tak brzmi ósme przykazanie, które jest tematem przedstawienia „Hańba”. Nawiązanie do Kieślowskiego jest podwójne, bo głównym bohaterem jest adwokat, który w stanie wojennym bronił opozycjonistów, a w wolnej Polsce został senatorem. W spektaklu występuje on pod nazwiskiem Piotr Maria. Jednak jasnym jest, że postać zbudowano z historii, która wydarzyła się naprawdę i dotyczyła Krzysztofa Piesiewicza, cenionego prawnika i scenarzysty filmów Kieślowskiego. 

W 2009 r. został on oskarżony o posiadanie i zażywanie narkotyków. Do sieci trafił też zarejestrowany przez szantażystów film, na którym widać odurzonego narkotykami adwokata przebranego w sukienkę i pomalowanego szminką. Wszystko działo się w momencie, gdy pełnił rolę senatora. Po latach sądy orzekły, że Piesiewicz jest niewinny, a szantażyści zostali skazani. Co z tego, kiedy Piesiewicz na wiele lat został wykluczony z przestrzeni publicznej.

Spektakl Witt-Michałowskiego nie jest dosłowną ilustracją tej historii, ale wykorzystuje ją jako punkt wyjścia do przerażającej diagnozy dzisiejszego świata, który przeniósł się do internetu.

Skąd wiesz, że to prawda?

Doskonałym pomysłem jest scena wprowadzająca. Zanim widzowie wejdą na salę, obserwują, jak główny bohater, czyli mecenas Piotr Maria w domowym zaciszu ogląda w telewizji wywiad, jaki przeprowadza z nim młoda dziennikarka. Spogląda na ekran, popija wino i rozmawia sam z sobą. Jest wyluzowany, dowcipny, intelekt ostry jak brzytwa. Dumny jest z odpowiedzi, jakiej udzielił dziennikarce, która pytała, jak to możliwe, że kiedyś bronił opozycjonistów, a teraz reprezentuje w sądzie przestępców.   – Dopóki człowiek nie zostanie skazany, posiada niezbywalne prawo do szacunku, do wykonywania zawodu, do funkcjonowania w społeczeństwie, jak każdy z nas. To fundament naszej kultury – tłumaczy mecenas.

Dobre samopoczucie bohatera znika, kiedy do domu puka szantażystka i pokazuje mu kompromitujący film z nim w roli głównej.

Teraz dopiero widzowie zajmują miejsca w fotelach i obserwują, jak mecenas poradzi sobie z nową sytuacją. Czujemy, że nic się nie da zrobić. Bohater próbuje działać, ale kolejne wypadki nie wróżą nic dobrego. O tym jest scena w restauracji, kiedy Irena, partnerka mecenasa, siedząc przy stoliku wpatrzona w ekran smartfona, przegląda łapczywie newsy dnia, których głównym tematem jest orgia na plebanii. Księża zamiast pomóc człowiekowi, który zasłabł, nie wzywają pogotowia, aby sex impreza nie wyszła na jaw. – Jaja bym im włożyła w imadło i przykręcała milimetr na godzinę – krzyczy z wściekłości i oburzenia.

Mecenas pyta spokojnie: Skąd wiesz, że to prawda?

Irena: Onet, Wyborcza, TVN, wszystkie fejsbuki, cały internet…

Mecenas: Boże….

Już wie, że w jego przypadku też nie będzie przebaczenia. Zbiorowa mądrość rozstrzygnie, a nie jakieś sądy.

Sędzia Wieczorek, dobry znajomy mecenasa uważa, że Bóg od miłosierdzia umarł. Został tylko ten drugi. W zasadzie pierwszy. Ten od kamienowania. Mówi się, że nie ma już autorytetów moralnych. A Wieczorek ujmuje to inaczej: dziś wszyscy są autorytetami moralnymi.

A najgorsza jest pycha

Mecenas na początku układa się z szantażystami, płaci im, aby film się nie ukazał, bo wstydzi się, boi się tego, co może nastąpić potem. W końcu stawia się szantażystom, a film trafia do sieci pod osąd internautów. Irena kpi: To twoje najchętniej oglądane dzieło. Dotarło pod strzechy.

Znajomi całe życie poklepujący mecenasa po plecach teraz się od niego odsuwają, na temat rzucają się dziennikarze.

Kluczowa w spektaklu jest scena rozmowy z ojcem, kiedy mecenas go pyta: A ty byłeś święty?

Nigdy – odpowiada ojciec – robiłem wszystko co się dało.

I wymienia siedem grzechów głównych. Pycha, chciwość, nieczystość, zazdrość, nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu, gniew, lenistwo. A najgorsza jest pycha, bo „srałeś ze strachu o swój autorytet. Srałeś ze strachu o swoją pozycję”.

Rozmowa z ojcem to także rozmowa z widzami, podczas której zaczynamy rozumieć, że każdy z nas ma jakąś historię, o której nigdy nie chciałby przeczytać w internecie. Dlaczego zatem jesteśmy tak radykalni w osądzaniu innych? Może dlatego, żeby ukryć coś przed samym sobą. Jak faryzeusze w synagodze, szukamy ludzi gorszych od nas.

Wszechobecne oburzenie moralne, z punktu widzenia naszej wiedzy o grzeszności człowieka, jest niczym innym jak hipokryzją, która rozlewa się po wszystkich smartfonach. Uwielbiamy się spalać w naszym świętym oburzeniu. To jest takie podniecające. Jak w pierwszej scenie z „Życia Briana” Monty Pythona, kiedy podczas Kazania na Górze matka pociąga syna za rękaw i proponuje, aby przestał już słuchać tych nudnych opowieści o błogosławionych cichych i pokornych i poszedł z nią na kamienowanie. Tym bardziej że może być ciekawie, bo kamienują miejscowego, którego wszyscy znają.

A ludzie uwielbiają nagonki na znanych i lubianych. Dla mediów, które starają się o odsłony, to ważna informacja, bo na kolegiach redakcyjnych wydawcy domagają się od dziennikarzy tekstów o znanych ludziach, najlepiej wyrazistych. Domagają się tzw. nieoczywistych, kontrowersyjnych historii, bo one mają szansę przykuć uwagę internautów. A najlepiej poklika się coś, co zrzuci autorytet w otchłań powszechnego potępienia, a następujące po tym kamienowanie przyniesie rekordowe zaangażowanie internautów.

Na początku miałem wrażenie, że spektakl Witt-Michałowskiego i Pałygi jest zbyt alarmistyczny, trochę na siłę chce mnie przerazić swoją diagnozą internetowego świata. Ale im dłużej to przedstawienie we mnie pracowało, tym mocniej uświadamiałem sobie, że to co widziałem na scenie, dzieje się w moim świecie. Ta opowieść zagląda w myśli tych, którzy tworzą informacje i w myśli tych, którzy je czytają. Właściwie dziś wszystko jest pomieszane i poplątane, bo czytelnicy i widzowie są jednocześnie odbiorcami i twórcami. Czasami komentarze i opinie są ważniejsze od materiału, który tworzy dziennikarz.

A co z sądem?

Dopóki sąd nie wyda prawomocnego… Dobrze, dobrze. Dzisiaj wszyscy jesteśmy sądem. Przecież każdy w internecie widzi, jak jest. Po co proces. W spektaklu „Hańba” na widzów i bohaterów patrzy z ekranów monstrualne oko. Spojrzeniem wydaje wyrok, bez żadnych procedur.

Wystarczy spojrzeć na swoje życie

Powróćmy do sceny z ojcem. Ona jest ważna, bo otwiera nową perspektywę, pokazuje jakąś drogę w kierunku ocalenia. Zwłaszcza że następuje zaraz po tym, kiedy mecenas rozpaczliwie pyta. A gdyby nawet ten film był prawdziwy, czy to mnie przekreśla, całe moje życie, wszystko, co zrobiłem? W odpowiedzi słychać krzyk sędziego Wieczorka: Taaaak! I oklaski zadowolenia wszystkich „znajomych” mecenasa.

Tymczasem w scenie z ojcem zawarta jest prosta myśl. Wszyscy jesteśmy grzeszni. Genialny film Kieślowskiego „Przypadek” zaczyna się także od sceny z ojcem. Zrozumiałem, jak ona jest ważna, nie w wieku 20 lat, kiedy zobaczyłem obraz po raz pierwszy, ale 20 lat później, kiedy byłem już w miarę doświadczonym człowiekiem. Bohater filmu dzwoni do umierającego ojca i słyszy w słuchawce: „Pamiętaj, nic nie musisz”. Bez tej sceny „Przypadek” można odebrać jako opowieść o tym, że człowiek nie ma wpływu na własne życie. 

W spektaklu „Hańba” ojciec stara się powiedzieć synowi: Pamiętaj, jesteś taki jak ja.

Przedstawienie w piwnicach Centrum Kultury oglądam jak moralitet. Ile jest w nas świętego oburzenia: jak on mógł tak zrobić, jak to dobrze, że ja taki nie jestem. Kamienowanych omijamy szerokim łukiem. Ale wystarczy spojrzeć na swoje życie i jak w „Przypadku” Kieślowskiego zmienić tylko kilka rzeczy, spotkać nie tę kobietę a inną, nie tego nauczyciela a innego, nie zdążyć na pociąg, wybrać nie tę uczelnię a inną. I wszystko się zmienia.

To relatywizm moralny? Ależ skąd.

Patrzę na mecenasa uwikłanego w proces społecznego osądu i myślę, że wcale nie jestem daleko od niego. Dzisiaj on, a jutro ja.

Spektakl „Hańba” Teatru Scena InVitro. Premiera 12 grudnia 2023 w Centrum Kultury w Lublinie.

Koncepcja, reżyseria i scenografia: Łukasz Witt-Michałowski; obsada: Ewa Pająk, Anna-Maria Sieklucka, Agnieszka Warchulska, Arkadiusz Cyran, Wojciech Rusin, Jarosław Tomica; tekst: Artur Pałyga; kostiumy: Beata Wójcik, Łukasz Witt-Michałowski; muzyka: Max Kowalski; sound design: Piotr Bańka; światło i multimedia: Grzegorz Polak; przygotowanie materiałów filmowych: Grzegorz Filipiak; kreacje graficzne: Piotr Kulawczuk; zespół produkcyjny: Magdalena Andrasz, Małgorzata Drozd-Domaciuk, Joanna Kolstrung.

Nacht

„Noc” Stasiuka to opowieść o uprzedzeniach. Wschód i Zachód wyprodukowały ich na przestrzeni wieków tak wiele, że nie potrafią mówić o sobie i przedstawiać się sobie inaczej niż przez pryzmat frazesu. Nienawidzimy się i potrzebujemy siebie nawzajem. Skradzione samochody, technologia i pomysły wędrują na wschód, a tanie mięso na zachód – czy to w postaci przeszczepów, czy źle opłacanej siły roboczej. Tak jest od dziesięcioleci. W 2004 roku Polska przystąpiła do Unii Europejskiej, sztuka Stasiuka powstała w 2005 roku. Granica między dobrobytem a materialnym niebytem przesunęła się teraz dalej na wschód – na Ukrainę. W ostatniej scenie „Nocy” Andrzeja Stasiuka jeden z bohaterów prosi drugiego o przesunięcie się na łóżku, by zrobić dla nich więcej miejsca. Druga postać odpowiada, że ​​prawdopodobnie ma wystarczająco dużo miejsca, a także kołdry, które chronią przed zimnem. W wyniku wojny Europa jest teraz takim łóżkiem. Równe szanse to konieczność umiejętnego dzielenia się kołdrą i łóżkiem. O potrzebie zrozumienia i poszanowania nierówności społecznych na wspólnym kontynencie. I o konieczności dialogu z „innym”, pomimo wielowiekowych różnic w interpretacji wzajemnych postaw – o tym jest ten utwór.

  • Obsada:Tristan Fabian, Rebecca Kirchmann, Maria Mund, Thomas Witte
  • Reżyseria: Łukasz Witt-Michałowski
  • Scena i kostiumy: Jörg Zysik
  • Dramaturgia: Christine Haas
  • Premiera: 16.09.2022
  • Miejsce: Gostner Hoftheater

Casting

Organizujemy nabór aktorów i aktorek
do nowego spektaklu teatralnego
w reżyserii Łukasza Witt -Michałowskiego

Wymagania:

  • wiek z wyglądu: 18-30 lat;
  • predyspozycje artykulacyjne i ruchowe;
  • dyspozycyjność w terminach: 1.09.2020 – 20.10.2020

Casting odbędzie się w Centrum Kultury w Lublinie
w dniu 24.08.2020 r.
Zgłoszenia zawierające CV ze zdjęciem prosimy przesyłać na adres: scenainvitro@gmail.com
wpisując w temacie CASTING
do dnia 20.08.2020 r. włącznie.

Dokładna godzina castingu będzie ustalana telefonicznie z zaproszonymi kandydatami.

Prosimy o przygotowanie krótkiego tekstu mówionego oraz o przyjście w wygodnym stroju.

Regulamin Castingu

§ 1. POSTANOWIENIA OGÓLNE 

1. Regulamin określa zasady i warunki udziału w castingu („Casting”) do roli w spektaklu teatralnym („Spektakl”).

2. Organizatorem Castingu jest Fundacja Sceny InVitro z siedzibą w Lublinie, ul. Złota 4, 20-112 Lublin,  NIP: 946-257-93-06, REGON: 060484712, KRS: 0000330521 („Organizator”).

3. Casting prowadzony jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Casting odbywa się dnia 24.08.20120 r. od godziny 9:00 – 14:00 , 15:00 – 18:00.

5. Zgłoszenia castingowe („Zgłoszenie”) są przyjmowane przez Organizatora do dnia 20.08.2020 r. 6. Regulamin Castingu jest udostępniony do wglądu na stronie facebookowej Organizatora.

7. Przed przystąpieniem do Castingu uczestnik powinien zapoznać się z regulaminem Castingu. Przystąpienie do Castingu przez uczestnika – rozumiane jako przesłanie wiadomości poczty elektronicznej ze Zgłoszeniem zgodnie z § 2 regulaminu – jest równoznaczne z zapoznaniem się z regulaminem i jego akceptacją.

8. Przedmiotem Castingu jest wyłonienie osoby lub osób, które mogłyby odegrać rolę w spektaklu teatralnym („Uczestnik”), które odpowiadają założeniom artystycznym Organizatora oraz które spełnią następujące warunki (łącznie): 1) dokonają prawidłowego Zgłoszenia zgodnie z § 2 regulaminu; oraz 2) będą spełniać wymagania przewidziane w regulaminie Castingu;  3) na żądanie Organizatora przedstawią oryginalne dokumenty, które potwierdzą, iż spełniają warunki uczestnictwa w Castingu, w tym w szczególności dowód tożsamości lub inny dokument, który potwierdzi iż spełniają określone Regulaminem kryteria udziału w Castingu.

§ 2. WARUNKI UCZESTNICTWA W CASTINGU ZGŁOSZENIE CASTINGOWE 

1. Uczestnikiem Castingu mogą być osoby fizyczne, które w chwili dokonania Zgłoszenia ukończyły 18. rok życia, mające stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. 2. Z uczestnictwa w Castingu wyłączeni są członkowie organów lub pracownicy Organizatora oraz członkowie najbliższej rodziny tych osób. Przez członków najbliższej rodziny rozumie się: wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, małżonków, rodziców małżonków i osoby pozostające w stosunku przysposobienia.

3. Osoby pragnące wziąć udział w Castingu, powinny dokonać w terminie, o którym mowa w § 1.5 regulaminu, Zgłoszenia do Castingu poprzez przesłanie na adres e-mail: scenainvitro@gmail.com wypełnionego CV.

4. Każdy Uczestnik Castingu, który nie spełnia przewidzianych regulaminem wymogów uprawniających go do uczestnictwa w Castingu lub naruszy postanowienia regulaminu, może zostać wyłączony z Castingu.

5. Organizator zastrzega sobie prawo do weryfikacji podanych przez Uczestnika danych, w szczególności poprzez żądanie okazania dokumentu potwierdzającego tożsamość i wiek osoby biorącej udział w Castingu. Stwierdzenie niezgodności podanych danych może stanowić podstawę do wyłączenia Uczestnika z Castingu.

6. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za nieprawidłowości powstałe w wyniku zakłóceń sieci teleinformatycznych, treści przesyłane w Zgłoszeniu, indywidualne ustawienia urządzeń, za pomocą których Uczestnik wysyła Zgłoszenie oraz sposoby ich konfiguracji, a także ustawienia występujące u operatorów sieci, za pośrednictwem których są wysyłane Zgłoszenia.

7. Uczestnicy w całości pokryją wszelkie koszty i wydatki, jakie poniosą w związku z udziałem w Castingu. Organizator w szczególności nie pokrywa żadnych kosztów związanych ze Zgłoszeniem bądź udziałem Uczestnika w Castingu, o których mowa w § 3.1 regulaminu, w tym kosztów przejazdów, zakwaterowania, ani wyżywienia.

§ 3. PRZEBIEG CASTINGU 

1. Casting zostanie przeprowadzony w dniu 24.08.2020 r., zgodnie z następującym harmonogramem: Dokonywanie zgłoszeń oraz przesłuchania w godzinach 9:00 – 14:00, oraz w godzinach 15:00 – 18:00. Osoba wyłoniona w Castingu zostanie poinformowana o tym fakcie telefonicznie lub wiadomością e-mail.

2. W trakcie Castingu działania Uczestników Castingu mogą być rejestrowane (foto, audio i wideo). Organizator nie udostępnia publicznie materiałów foto, audio i wideo nagranych przez Organizatora podczas Castingu.

3. Wytypowania kandydata/ów do roli w Castingu dokonuje komisja powołana przez Organizatora składająca się z przedstawicieli Organizatora („Komisja”). Decyzja Komisji Castingu jest ostateczna i niepodważalna. Organizator i Komisja nie są zobowiązani do uzasadniania podjętych przez siebie decyzji o odrzuceniu lub zakwalifikowaniu Uczestnika Castingu oraz wyłonieniu kandydata/ów do roli.

4. Komisja Castingu może zadać Uczestnikowi Castingu dowolne inne dodatkowe zadanie recytatorskie, wokalne, aktorskie lub ruchowe w celu lepszego poznania możliwości Uczestnika Castingu.

5. Uczestnik oświadcza, iż rozumie jaki jest charakter Castingu i jego formuła, a powierzanych mu zadań w trakcie Castingu nie będzie uważał za naruszenie jego dóbr osobistych.

6. Uczestnik Castingu zobowiązany jest przez cały okres trwania Castingu do zachowania się zgodnie z zaleceniami Organizatora, przestrzegania zasad Organizatora oraz wszelkich innych zasad obowiązujących w miejscu odbywania się Castingu. Nieprzestrzeganie niniejszego postanowienia może skutkować decyzją Organizatora o wykluczeniu z Castingu.

7. Organizator może zdecydować wedle swego wyłącznego uznania o nie zakwalifikowaniu żadnego Uczestnika do spektaklu oraz o niedokonaniu wyboru osoby mającej wykonać rolę w ramach Castingu, jeśli liczba, jakość, poziom artystyczny Uczestników przedstawiony w Zgłoszeniu lub w trakcie przesłuchań nie będą tego uzasadniały lub z przyczyn wynikających z zapotrzebowania Organizatora.

8. Uczestnik przyjmuje do wiadomości, że stawienie się na przesłuchanie Castingu jest dobrowolne, ale brak stawienia się przez danego Uczestnika stanowi dla Organizatora podstawę do pominięcia danego Uczestnika w Castingu.

9. Przez cały czas trwania Castingu, Organizator będzie komunikował się z Uczestnikiem drogą poczty elektronicznej lub drogą telefoniczną, z zastrzeżeniem postanowień regulaminu.

10. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za nieprawidłowe dane podane w Zgłoszeniu lub potwierdzeniu lub za zmianę danych osobowych uniemożliwiającą skontaktowanie się z Uczestnikiem.

11. W przypadkach wykrycia lub uzasadnionego podejrzenia działań lub zaniechań Uczestnika niezgodnych z regulaminem, Uczestnik ten może zostać wykluczony z Castingu. Organizator nie ma obowiązku informowania Uczestników o wykluczeniu z Castingu. Decyzja o wykluczeniu jest ostateczna.

18. Uczestnik przyjmuje do wiadomości, iż w wypadku wyłonienia go jako zwycięzcy Castingu i podjęcia przez Organizatora decyzji o powierzeniu mu wykonania roli oraz podjęcia się przez Uczestnika jej wykonania, rola taka zostanie wykonana na podstawie odrębnej odpłatnej umowy zawartej na piśmie pomiędzy Organizatorem a Uczestnikiem. W celu uniknięcia wątpliwości możliwość wykonania roli w spektaklu jest uwarunkowana podpisaniem wyżej wymienionej umowy przez taką osobę na warunkach określonych przez Organizatora.

§ 4. PRAWA 

1. Wraz z przystąpieniem do Castingu (rozumianym jako przesłanie Zgłoszenia na adres Organizatora) Uczestnik udziela Organizatorowi nieodpłatnej zgody na korzystanie z jego wizerunku, głosu, zachowań, wypowiedzi oraz wszelkich ewentualnych artystycznych wykonań i utworów utrwalonych w nagraniu przekazanym w Zgłoszeniu oraz w toku Castingu (dalej łącznie: „Wizerunek”) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania dowolną techniką, wprowadzania do pamięci komputera i sieci teleinformatycznych lub multimedialnych oraz publicznego udostępniania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, wyłącznie w ramach użytku wewnętrznego Organizatora w celach związanych z przeprowadzeniem Castingu z prawem udzielania dalszych zgód i zezwoleń na rzecz osób trzecich. 2. Uczestnik oświadcza, że Nagranie oraz Wizerunek są i będą wolne od jakichkolwiek wad prawnych oraz że prawa Uczestnika do eksploatacji Nagrania w zakresie określonym regulaminem nie podlegają jakimkolwiek ograniczeniom ani nie naruszają praw osób trzecich. O ile w wypadku naruszenia przez Uczestnika powyższego oświadczenia osoba trzecia zgłosi roszczenia lub zarzuty do Organizatora lub następców w jego prawach dotyczące wykorzystywania Wizerunku zgodnie z regulaminem, Uczestnik podejmie niezbędne kroki dla ochrony Organizatora i takich następców przed takimi roszczeniami lub zarzutami, zwolni Organizatora lub następców z odpowiedzialności oraz pokryje wszelkie koszty powstałe z tego tytułu oraz szkody i odszkodowania wynikające z takich roszczeń lub zarzutów.

3. Uczestnicy Castingu przyjmują do wiadomości i potwierdzają, iż z uwagi na cel udzielenia zgody, o której mowa w § 4 powyżej oraz na wartość promocyjną związaną z udziałem w Castingu, z tytułu udzielania zgód i zezwoleń, o których mowa w regulaminie, Uczestnikom nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie.

4. Uczestnik przyjmuje do wiadomości, iż warunkiem udziału Uczestnika w Castingu jest potwierdzenie przez Uczestnika na piśmie akceptacji postanowień regulaminu oraz udzielenie przez Uczestnika pisemnej zgody na korzystanie z Wizerunku i Nagrania w zakresie określonym odpowiednio w § 4.1 – 4.3 oraz § 5.2 regulaminu oraz zgody na przetwarzanie danych osobowych zgodnie z § 5, według wzoru przedstawionego Uczestnikowi przez Organizatora Castingu. W sytuacji cofnięcia lub braku udzielenia przez Uczestnika zgody, o której mowa powyżej, Uczestnik może zostać wykluczony z Castingu.

§ 5. DANE OSOBOWE 

1. Dokonując Zgłoszenia Uczestnik wyraża zgodę na przetwarzanie przez Organizatora jego danych osobowych w celach organizacji i przeprowadzenia Castingu zgodnie z postanowieniami regulaminu. 

2. Uczestnik przyjmuje do wiadomości, że: 2.1. Dane osobowe Uczestników Castingu przetwarzane są zgodnie z przepisami obowiązującego prawa w zakresie ochrony danych osobowych, w tym w szczególności zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) („RODO”). 2.2. Administratorem danych osobowych Uczestnika jest Fundacja Sceny InVitro z siedzibą w Lublinie, ul. Złota 4, 20-112 Lublin,
NIP: 946-257-93-06, REGON: 060484712, KRS: 0000330521. 2.3. Podane przez Uczestnika dane osobowe Uczestnika będą przetwarzane: − w celach organizacji i przeprowadzenia Castingu, w tym w szczególności w celu weryfikacji spełnienia wymogów przewidzianych regulaminem, oceny Zgłoszenia i występów w Castingu, wyłonienia zwycięzców Castingu i kontaktów w ramach Castingu (podstawa przetwarzania: zgoda Uczestnika – art. 6 ust. 1 lit. a RODO); − w celach związanych z realizacją praw i upoważnień przyznanych Organizatorowi przez Uczestnika mocą regulaminu, w tym w szczególności w zakresie eksploatacji Nagrania zgodnie z regulaminem (podstawa przetwarzania: realizacja prawnie uzasadnionych interesów Organizatora – art. 6 ust. 1 lit. f RODO). 2.4. Podane przez Uczestnika dane osobowe mogą być ujawniane osobom i podmiotom współpracującym z Organizatorem przy organizacji Castingu. 2.5. Dane osobowe Uczestnika nie będą przekazywane do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej w rozumieniu RODO. 2.6. dane osobowe Uczestnika będą przechowywane przez okres trwania Castingu oraz przez okres przedawnienia roszczeń związanych z Castingiem, a w przypadku zwycięzców Castingu dodatkowo także przez okres 3 miesięcy po zakończeniu Castingu w celu podjęcia ewentualnych działań związanych z powierzeniem roli. 2.7. Uczestnik ma prawo dostępu do treści podanych danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu, prawo do cofnięcia zgody w dowolnym momencie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem. W celu skorzystania z powyższych praw należy skontaktować się z Fundacją Sceny InVitro na adres e-mail: scenainvitro@gmail.com. 2.8. Uczestnik ma prawo do wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych. 2.9. Podanie przez Uczestnika danych osobowych Uczestnika jest dobrowolne, ale jest warunkiem koniecznym udziału w Castingu. Uczestnik jest zobowiązany do ich podania, a konsekwencją niepodania danych osobowych będzie wyłączenie Uczestnika z udziału w Castingu. 2.10. Dane osobowe Uczestnika nie będą przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym nie będą podlegały profilowaniu.

§ 6. POSTANOWIENIA KOŃCOWE 

1. W celu uniknięcia wątpliwości niniejszy Casting nie jest konkursem w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego z dnia 23 kwietnia 1964 r., ani nie stanowi gry losowej, loterii fantowej, zakładu wzajemnego ani loterii promocyjnej, których wynik zależy od przypadku (przeprowadzenie losowania) w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

2. Organizator zastrzega sobie prawo do odwołania Castingu lub zmiany postanowień niniejszego regulaminu (w tym zmiany terminów, o których mowa w § 3.1 regulaminu) z ważnych powodów organizacyjnych, w tym w szczególności do zawieszenia, przerwania, przedłużenia lub odwołania Castingu, organizacji w wybranym przez siebie miejscu i czasie, dodatkowego etapu Castingu, nie przewidzianego w niniejszym regulaminie, zmiany miejsca i czasu Castingu. W przypadku zaistnienia sytuacji, o której mowa powyżej Organizator poda taką informację do publicznej wiadomości na Profilu.

3. Spory odnoszące się do i wynikające z Castingu będą rozwiązywane przez Organizatora. Wszelkie decyzje Organizatora będą wiążące i ostateczne. 

Ponowne zjednoczenie Korei – recenzja

A jeśli miłość jest psychiczną jatką

Autor: Paweł Krysiak, 5 czerwca 2017

Samotność jest lepsza od braku miłości – mówi jedna z bohaterek spektaklu “Ponowne zjednoczenie Korei”. Ale wiadomo, czym jest miłość? Wiadomo, co ona z nami robi? Możemy przyjrzeć się jej z bliska w jedenastu opowieściach, które pokazał lubelski teatr Scena Prapremier InVitro.

Tytuł „Ponowne zjednoczenie Korei” może sugerować, że będziemy mieli do czynienia z polityczną fikcją. Nic z tych rzeczy. To jest spektakl o miłości, a właściwie naszych o niej wyobrażeniach.

Miłosne historie są do siebie podobne, bo zwykle górę w tym międzyludzkim zapętleniu weźmie brak. Brak tego, co sprawia, że jesteśmy raczej smutni i poranieni, niż przeszczęśliwi. Bo oprócz dzieci nie ma już nic, co nas trzyma razem, bo pojawiła się choroba psychiczna, bo ktoś chce nas mieć na własność. Bo wszystko jest nie tak, jak być miało. Melodramatyczne historie? Może. Tylko, że w spektaklu Łukasza Witta Michałowskiego tym, co najbardziej wciska w fotel jest nieznośne przeczucie, że to zapis codzienności. Jakby ktoś zaglądał po kolei do okien domów w mieście średniej wielkości i zarejestrował kamerą 11 scen z życia. Co widzimy?
Mężczyzna (Robert Zawadzki) rozmawia w zamkniętym zakładzie z cierpiącą na zanik pamięci żoną (Ewa Pająk). Podejrzany o pedofilię nauczyciel poucza rodziców (Jarosław Tomica, Ilona Zgiet) jak powinni kochać swoje dziecko. Kobieta (Matylda Damięcka) stoi w ciemnościach, a nad jej głową wisielec, jej były mąż. Albo genialna scena, w której małżeństwo z klasy średniej oskarża opiekunkę o to, że zabrała im dzieci.

Widz nie chce być bohaterami żadnej z tych historii, ale czujemy jednocześnie, że to trochę o naszych doświadczeniach, o naszych grach w miłość. A jeśli miłość jest po prostu afektem, który w końcu nas zabija? Pielęgnujemy w sobie wyobrażenie o niej, a rzeczywiste relacje międzyludzkie do tego marzenia nie przystają. Zawsze to się kończy katastrofą, jakąś psychiczną jatką, a strzeliste uniesienia przegrywają. W przerwach pomiędzy kolejnymi opowieściami rzeźnik zbiera pozostawione w różnych miejscach widowni wykonane z metalowych rurek rzeźby, które symbolizują bohaterów spektaklu. Wiesza je na czerwonych hakach umiejscowionych w centralnym punkcie sceny – rzeźni. Sala widowiskowa Centrum Kultury została na potrzeby spektaklu kompletnie przemeblowana. Scena sięga widowni, gdzie obok widzów siedzą również aktorzy, oświetleniowcy, obsługa techniczna, a także muzycy. Wszyscy przyglądają się z wysoka jak cała ta miłość staje się łupem rzeźnika.

Tata ma kota – recenzja

Autor: Anna Rzepa Wertmann, Teatr Dla Was, 2015.04.02

Prostszy niż byście myśleli – choć przy tym bardziej zajmujący i trudniejszy… Łukasz Witt -Michałowski po prostu dobrał pięciu aktorów, których uważnie słuchał, pozwalał grać, mieć pomysły, idee, zajawki…

Widzowie na przemian wyją, skręcają się i rechoczą ze śmiechu, by za chwilę zamyślić się zbrylantowiwszy sobie oczy łzą samotną… Śmiech miesza się z refleksją, ta czasem z tragikomizmem, by spuentować się gorzką (ale ze wszech miar prawdziwą!) refleksją…

Zły – recenzja

Autor: Grzegorz Józefczuk, Gazeta Wyborcza, 2009.12.22

Twórcy spektaklu „Zły” zrobili sztukę zgrabną i klarowną, bez epatowania bandytyzmem, ale i bez nadmiaru moralizatorstwa.

Pogrom w przyszły wtorek – Transmisja online – 2 odcinki!

cz. I – 15 maja, godz. 20:00
cz. II – 22 maja, godz. 20:00

Osadzony w więzieniu na Zamku Lubelskim przedwojenny komisarz Zygmunt Maciejewski (Przemysław Sadowski) podpisuje pakt z diabłem – przebiegłym ubekiem Grabarzem (Mirosław Zbrojewicz). Taka jest cena nie tyle przeżycia, ale przede wszystkim ocalenia żony (Matylda Damięcka) i nowo narodzonego dziecka. Maciejewski podejmuje się rozwiązania zagadki, która prowadzi do bezwzględnej Walakowej (Agnieszka Wielgosz) i jej wspólników przygotowujących w Lublinie pogrom Żydów.

Czy Maciejewskiemu uda się ocalić własną skórę, rodzinę i niewinnych ludzi?
Czy ubek dotrzyma obietnicy?
I dlaczego nieszczęście ominąć ma właśnie Lublin?

tekst: Marcin Wroński
reżyseria: Łukasz Witt-Michałowski, Norbert Rudaś
producent części filmowej: Vena Art

Zapraszamy na facebook Centrum Kultury w Lublinie 

* Widowisko przeznaczone dla osób powyżej 16 roku życia, zawiera drastyczne sceny i wulgaryzmy.